نقش معلم در پرورش خلاقیت کودک دوزبانه
اهمیت خلاقیت در موفقیت کودک دوزبانه بر کسی پوشیده نیست از این رو درباره نقش خانواده در پرورش خلاقیت در مقاله ای جداگانه صحبت کردیم و در این مقاله به بررسی نقش معلم و مربیان در پرورش خلاقیت کودک دوزبانه می پردازیم.
نقش الگویی معلم نیز در بالا بودن خلاقیت کودکان دوزبانه دارای اهمیت بسزایی است. تحقیقات نشان داده‌اند افراد خلاق خیلی بیشتر از افراد غیر خلاق در پرورش خلاقیت موفق‌ترند.
معلمی که از انگیزه خلاق برخوردار است؛ برای کودکان دوزبانه هم الگویی برای خلاق بودن است و هم فرایند خلاقیت را تقویت می‌کند. آنها به واسط نگرشی که دارند از کودکان دوزبانه اطاعت و پیروی محض نمی‌خواهند؛ بلکه به آنها آزادی لازم را خواهند داد تا بتوانند خود کشف و ابداع کنند.
اینگونه مربیان معمولا از سوالات غیرمنتظره و حتی به ظاهر غیر معقول و عجیب کودکان دوزبانه استقبال می‌کنند و به بحث و گفت‌وگو پیرامون آن می‌پردازند و با فراهم آوردن محیط مناسب به کودکان دوزبانه فرصت می‌دهند توانائی بالقوه خویش را محقق سازند و در نهایت تلاش می‌کنند آنچه موجب توسعه خلاقیت هم در کودکان و هم در خودشان می‌گردد را بشناسند و به کار بگیرند. آمابیل (1989) معتقد است معلمان با بیان آزاد احساس خود مانند عشق و شادی، کنجکاوی به امور می‌توانند الگوی مناسبی برای کودکان دوزبانه باشد.
روابط عاطفی معلم و کودکان دوزبانه:
ایجاد شرایط مناسب برای رشد خلاقیت مستلزم وجود جوی صمیمی و مطمئن در کلاس درس است. کودکان دوزبانه باید بتوانند با آسودگی در کلاس درس به اظهار نظر بپردازند و بدون نگرانی هر سوالی که در ذهن دارند را مطرح نمایند.
تحقیقات نشان داده است روابط صمیمانه توام با علاقه و احترام نقش موثری در خلاقیت کودک دوزبانه دارد. آمابیل (1988) معتقد است: مربیانی استقلال لازم برای توسعه توانایی خلاق را به کودکان می‌دهند که خود را کامل نمی‌دانند و برای کودکان دوزبانه احترام زیادی قائل هستند.
بل والاس (1986) می‌گوید: در کلاس خلاق فکر بیش از حافظه ارزش دارد. معلم تعادلی بین امنیت روانی و آزادی برقرار می‌سازد. تا کودک دوزبانه بتواند ریسک کند. معلم هدایتگر و تسهیل کننده است. در حالی که در کلاس غیر خلاق، معلم مقتدر است. سخت در بند زمان، غیر حساس به نیازهای احساسی کودکان دوزبانه و مقید به نظم دادن و اطلاعات است.